UTDICUS, a Belgico Uytgedycke, Agger contra inundationes maris, terra ex accessionibus maris aggregata. Charta Margar. comit. Fland. ann. 1269. in Suppl. ad Miræum pag. 602 :

Cum Johanna Flandriæ quondam et Hanoniæ comitissa contulisset ecclesiæ B. Mariæ de Camberone Cisterciensis ordinis totam terram de indico et Utdico in officio de Hulst ; et occasione hujusmodi vocabuli Utdici, intelligere vellent abbas et conventus de Camberona omnes jactus maris ;.... nobis e contra asserentibus quod ratione dicti vocabuli Utdici, non debet intelligi nisi terra tempore factæ collationis habitata et dico omnino adhærens, quæ tantum commode inhabitari poterat vel adiri, etc.

Alia Joan. abb. de Camber. ejusd. ann. ibid. pag. 603. col. 2 :

Nullum jus de cætero reclamabimus in terris, moris, indicis, Utdicis et maris jactibus in officio de Hulst.

Charta Guid. comit. Fland. ann. 1285. ex Chartul. Namurc. in Cam. Comput. Insul. fol. 2. r° :

Nos Guido comes Flandriæ..... dilecto filio nostro Johanni de Namurco dedimus et concessimus.... unum rejectum maris, qui dicitur vulgariter scor vel Utdich.

Alia ejusd. comit. ibid. fol. v° :

Avons donné à Ysabel nostre chiere compaigne..... tous les gées de mer, Utdis, comment ke on les puist ne doive apeler. Un scor c'on appielle Utdich,

in Ch. ann. 1281. ibid. fol. 7. v°.