« »
 
[]« Vulnerarius medicus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 395c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VULNERARIUS
VULNERARIUS Medicus, Qui vulnera curat, in Gloss. S. Bened. cap. de Medicina, ubi exponitur ἰατρὸς * τέτρωτος. Forte τετρωμένων. Gloss. Lat. Gr. : Vulnerarius, τραυματιϰός. Eædem : Vulgenarius, μοιλπόλης : ubi Vulcanius legit, Vulnerarius, μολγοπώλης. Hinc fortean emendanda Charta ann. 1069. inter Probationes Historiæ Tullensis pag. 84. quam subscribit Valterus Vulneratus ; pro Vulnerarius, ut videtur.
P. Carpentier, 1766.
Chirurgus. Mirac. S. Hyacinthi tom. 3. Aug. pag. 372. col. 2 :
Petrus sartor de Casimiria, manu dextra graviter vulneratus, et a medicis Vulnerariis destitutus, post vota sanatur.