« »
 
[]« Wemminge » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 412b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WEMMINGE
WEMMINGE. Leges Henrici I. Regis Angliæ cap. 33 :
Injusto quoque judicio contradici poterit Wemminge majori et sapientiori, præsertim si in redditione fuerit advocatum.
Adde cap. 64. 67. Somnerus in Glossario Anglo-Saxonico ; wem, vemme, labes, macula, menda, vitium. Hinc autem Wemminga, alias Wenunga in Legibus Henrici I. id est causæ, vel sententiæ frustratio appellationis remedio ; vel, si placet, vitii, erroris, falsitatis, et injustitiæ decreti, vel sententiæ per inferiorem judicem in prima, ut vocant, instantia latæ, coram judice superiori ostensio, et judicii abrogatio. Vide Falsare judicium.