« Wiare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 414b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WIARE
WIARE, Eodem sensu atque Wirpire, dimittere possessionem rei alicujus. Vide Guerpire. Charta Hugonis Episc. Autiss. ann. 1148. ex Tabul. S.
Germani Autiss. :
Quædam etiam terra erat apud Linerolias quam idem ipse Iterius calumpniabatur. Hanc quoque B. Germano sicut Milo major ejusdem villæ prius Wiaverat, ac postmodum Petrus ejus filius in perpetuum guerpivit.