« »
 
[]« Wicharia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 414c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WICHARIA
WICHARIA, Wicharisca, f. Servitii genus quod præstant vassalli in silva dominica. Codex censualis Irminonis Abbat. Sangerm. fol. 85. v° :
Carropera quantum ei jubetur, pullos iii. ova xv. arat ad hibernaticum perticas iiii. ad tramesum ii. ad tertium annum Wicharia.
Ibid. pag. 46 :
Faciunt curvadas quantumcumque necesse fuerit, et quando non arant, faciunt tres dies manopera ; et faciunt omni anno inter totas tres decanias carrum 1. ad Wichariscam, si eis injungitur.
Br. 16. sect. 3. et Br. 9. sect. 9. Guerardo Vecturæ genus. German. Wicca est Vicia. Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 1. col. 727.