« »
 
[]« Wladarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 417b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WLADARIUS
WLADARIUS, Villicus, qui bladorum domini curam habet. Statuta Poloniæ pag. 520. de inculpato villico per ipsius dominum :
Præterea cum Dominus suum Wladarium, aut contra alium familiarem pro aliquibus rebus, aut injuriis moverit quæstionem, tunc ipse Wladarius aut familiaris domino suo non deferendo juramentum, teneatur se cum sex testibus expurgare.
Vide Bladarius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Uladarius, Eadem notione, apud [] Longinum in Vita B. Kingæ tom. 5. Jul. pag. 739 :
Petri Cracoviensis Episcopi Sandeczensis Uladarius Joannes Czudisch.