« »
 
[]« Yconomus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 422a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/YCONOMUS
YCONOMUS, pro Oeconomus.
<cit>Vitæ Abbatum S. Albini :
In Ecclesia illa Rex Offa vices agens Yconomi et Custodis specialis, etc.
</cit>
<cit>
Alexius pincerna et Yconomus D. Adriani summi Pontificis,
in Charta ann. 1158.</cit>
<cit>
Procurator seu Yconomus monasterii Saxivivi,
in Charta Innocentii IV. PP. ann. 1243. apud Fontanin. in Antiquit. Hortæ pag. 405.</cit>
Infra : Yconimus. Utuntur etiam Scriptores alii e recentioribus. Occurrit apud Murator. tom. 2. pag. 143. Georg. Christianum tom. 2. Rer. Mogunt. pag. 887. Kenett. in Antiquit. Ambrosd. pag. 616. Rymer. tom. 3. pag. 460. Marten. tom. 3. Anecd. col. 1739. etc. Ykonomus, apud Ekkeh. IV. Casus S. Galli cap. 16. Pertz. Scriptor. tom. 2. pag. 141. lin. 25.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Yconomis, Eodem intellectu. Charta Henrici Comit. Blesensis apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 622 :
Sive per Yconomem suum decreverint, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ychonomus, in Charta Stephani Episc. Tornac. ann. 1197. apud Miræum tom. 2. pag. 1202. col. 1.
© École des chartes.