« »
 
[]« Yrcus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 424a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/YRCUS
YRCUS, pro Hircus. Statuta Arelat. MSS. art. 37 :
Et pro quolibet porco et porca, ove seu mutone, Yrco et capra dent 11. den.