« »
 
[]« Zaberna » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 425b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ZABERNA
ZABERNA, Papias : Zaberna, ubi vestes ponuntur, aut quodlibet aliud ; Zaberna, arca, vel armariolum. Gloss. MSS. : Zaberna, vestiarium. Tabul. Eccl. Audomar. :
Privilegia existentia in superiori parte almariæ seu Zabernæ magnæ existentis in thesauro. In prima et superiori parte mediæ seu secundæ Zabernæ sive almariæ,.... in tertia parte secundæ Zabernæ, etc.
Mirac. S. Udalrici cap. 25. sæc. 5. Bened. pag. 468 :
Interim etiam quæsivit Zabernas et calceamenta, et non invenit.
Hariulfus lib. 3. Chron. Centul. cap. 28. de Capsa, in qua erat corpus S. Vigoris Episcopi Bajoc. :
Hospitem exorat, ut Zabernam, quæ sanctis ossibus erat onusta, diligentissimæ atque fidissimæ traderet custodiæ.
Et mox :
Acceptam vero Zabernam Bernardus tali loco ponere eam nititur, quem latrones adire non possent.
Infra, Arca appellatur :
Inquiri citius jubet, cujus esset arca.
Zabernam fortassis hoc loco usurpavit Hariulfus pro taberna, seu arca aut capsa, ex tabulis ligneis compacta. Tabernæ enim,
<cit>auctore Isidoro lib. 15. cap. 2.
dictæ, quod ex tabulis ligneis essent confectæ.
</cit>
Vide infra in voce Zabyra.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taberna, Eodem significatu. Drogo in Translat. S. Levinæ tom. 5. Julii pag. 617 :
Novo linteolo ea (ossa) involvit,..... hospitium venit, in una suarum Tabernarum collocavit.
Infra Zabernam vocat.