« Zinzicla » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 431c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ZINZICLA
ZINZICLA, Spongia, ut videtur. Hist. Belli sacri apud Mabill. tom. 1. Musei Ital. pag.
141 :
Alii qui remanserunt vivi, fugerunt in castrum. Quod Turci obsederunt continuo, eisque abstulerunt aquam, fueruntque nostri in tanta afflictione sitis, quod flebothomari faciebant suos equos et asinos, quorum sanguinem bibebant. Alii mittebant Zinziclas in piscinam, et ea deprimebant in os suum.Apud Bongars. pag. 2. lin. 7 :
mittebant zonas atque panniculos in, etc.Vide Cincides.