ZIUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Zius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 432b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ZIUS

ZIUS, Patruus, θεῖος, Zio, Italis. Notitia Judicati in Tabulario Casauriensi :

Et cum ipso Ildegario Zio nostro, qui erat Advocatus istius Petri.

In Actis S. Susannæ V. et M. seu Maximi Mart. n. 5. Caius PP. dicitur fuisse zius S. Susannæ, qui supra n. 3. ejus Patruus nuncupatur.

Zia, Amita. Bernaldus Presb. de Reconciliatione lapsorum :

Nec otiose notandum, quod multa nobis obscura per diversarum collationem editionum sæpenumero declarantur, ut illud de Nicæno Concilio ; quid sit subintroducta mulier. Hoc alia editio apertius ponit, id est, extraneam, ac si dicat : Clericus nullam feminam habeat secum extraneam ; sed tantum matrem, vel sororem, vel Ziam, quam iterum alia editio apertius vocat amitam. Tusci enim pro amita, dicunt Ziam.

Zianus, Idem qui Zius. Petrus Diac. lib. 4. Chron. Casin. cap. 24 :

Henricus frater ejus concesserat prius cuidam Ziano suo terras, etc.