« »
 
ADMITTERE 1, ADMITTERE 2.
[]« 1 admittere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 084c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADMITTERE1
1. ADMITTERE. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7646 : Admisit, permisit, fecit, peccavit. Admissum, peccatum vel intromissum Admittit, tollit.
[]« 2 admittere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 084c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADMITTERE2
2. ADMITTERE, pro Amittere, Gall. Perdre. Lit. remiss. ann. 1402. in Reg. 157. Chartoph. reg. ch. 55 :
Dictus exponens taliter prædictum Donarel vulneravit, quod duos digitos unius manus Admisit.
Vide supra Admictere.