« »
 
[]« Admictere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 083a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADMICTERE
ADMICTERE, pro Amittere, Gall. Perdre. Stat. Arelat. MSS. :
Statuimus ut nullus, qui locet operas suas, defferre audeat de nemoribus, vel vineis, vel cepibus socam vel lignum aliquod ; et qui contrafecerit mercedem suam vel loquerium Admictat.
Vide infra Admittere 2.