« »
 
[]« Apostata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 317c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APOSTATA
APOSTATA, Qui a vera, seu Christiana religione deficit, Ἀποστάτης. Prævaricator, S. Ambrosio in Epist. ad Theodosium Imp. ubi de Juliano Apostata. Jo. de Janua :
Apostata, Perversus, Renuntiatus, Refuga, Retromissus.
Avitus Viennensis Epist. 4 :
Quasi jam Apostatas, id est, ab standi firmitate deciduos, necesse est a Communione suspendi.
Decretum Nicolai II. PP. in Synodo Romana ann. 1059. editum :
De his autem Clericis qui tonsuram projiciunt, et a Clericatu recedunt, quos Apostatas Julianistas jure vocitamus, ut nisi ad professionem Clericatus [] redierint, omni Christiana communione priventur.
Vide titulum Codic. de Apostatis lib. 1.