ARCESSITIO, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Arcessitio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 360a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCESSITIO

ARCESSITIO, Mors, qua scilicet ex hoc mundo ad Deum arcessimur, evocamur. Vox. S. Cypriano familiaris, Epist. 22 :

Si quis post Arcessitionem meam abs te pacem petierit

: id est, postquam a Deo ex hac vita evocatus fuero. Utitur etiam in Exhortat. ad Martyres, ut et Ruricius Lemovicensis Episcopus lib. 2. Epist. 4.

◊ Accersio, in Libello precum Marcellini et Faustini pag. 65 :

Sed hic vir sanctus, licet sit sæpenumero afflictus, tamen propria Accersione requievit.

Ubi leg. forte Accersitione vel Arcessitione, id est, morte. Gloss. Gr. Lat. MS. Κατάϰλυσις. Accitas, Accersitio. Certe Accersitio etiam hac notione usurpat Julianus Toletanus Episcopus lib. 1. Prognostic. cap. 18.