« »
 
[]« Aromatarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 398a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AROMATARIUS
AROMATARIUS, Pharmacopola qui componit utilia medicamenta, Gall. Droguiste. Item Unguentarius, Gall. Parfumeur. Concil. ann. 1585. inter Hisp. tom. 4. pag. 324 :
Non tamen interdicitur Chirurgis et Aromatariis, ne his diebus (festis) officia sua exerceant, quantum ægrotorum saluti conveniet.
Et pag. 342 :
Ne ludant (Clerici) in locis publicis, aut in domibus, quo ad id multitudo hominum convenit, veluti in domibus Aromatariorum aut tonsorum.
Iidem forte in Hispania tunc erant Pharmacopolæ, Chirurgi simul et Unguentarii, unaque Aromatarii voce designantur.