« »
 
[]« Barmbraccus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 579a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BARMBRACCUS
BARMBRACCUS. Lex Frison. tit. 4. § 3 :
Qui occiderit canem acceptoricium, vel bracconem parvum, quem Barmbraccum vocant, etc. Bracco,
canis dicitur, uti suo loco : ergo barm, inquit Lindenbrogius, parvum significat. At mavult Spelmannus a Saxonico Barme, deductum vocabulum, quod gremium significat, ut Barmbraccus, sit canis gremialis, quales etiam hodie nobiles feminæ, voluptatis gratia, in gremiis fovent. Potius qui adhuc a sinu matris pendet ; sed fortasse est Barn, Filius, progenies. Vide Graffii Thesaur. vol. 3. col. 154. 156. Gall. Braque, German. Brack etiam nunc canem venaticum significat.