« »
 
CELUM, CŒLUM 1, CŒLUM 2.
[]« Celum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 253a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CELUM
CELUM, Umbella, quæ in processionibus et funeribus Regum portatur, Gall. Ciel, sæpius Dais. Hac voce utuntur Rob. Goulet in Jurib. Universitatis [] Paris. fol. 13. v°. et Menotus in Serm. Quadrag. fol. 144. v°. Melius scriberetur Cœlum.
[]« 1 cœlum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 387c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COELUM1
1. CŒLUM, Concameratio, ex Anglico Seeling, quod idem sonat. Itali etiam Cielo di Camera, laquearium vel lacunar vocant. Gervasius Dorobern. de Combustione et reparat. Dorobern. Ecclesiæ :
Deinde tigni grossiores cum ligaturis suis ... succenduntur. Cœlum inferius [] egregie depictum, superius vero tabulæ plumbeæ ignem interius ascensum celaverunt.
Thomas Stub. in Pontificibus Eborac :
Totamque Ecclesiam a Presbyteris usque ad turrim,... superius opere pictorio, quod Cœlum vocant, auro multiformiter intermixto mirabili arte construxit.
In prima Glossarii editione ubique scriptum est Cælum.
P. Carpentier, 1766.
Gall. Voute. Cerem. vet. eccl. Carnot. ad diem Pentecost. :
Interim (dum cantatur sequentia) de Cœlo ecclesiæ dimittantur flores arborum in chorum.
[]« 2 cœlum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 388a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COELUM2
2. CŒLUM, Non supremum lecti tegmen, vel umbella tantum, sed supellex omnis, qua muri camerarum vestiuntur et ornantur ; qua etiam notione Ciel diximus. Annal. Mediol. ad ann. 1389. apud Murator. tom. 16. Script. Ital. col. 810 :
Sequuntur paramenta camerarum. Paramentum unum, videlicet testale et Cœlum drappi auri in campo viridi, laboratum ad spicas et grana auri, cum certis florettis albis et rubeis.
Charta ann. 1355. in Reg. 84. Chartoph. reg. ch. 153 :
Un Ciel d'une chambre de sarge vert, prisé xviij. escus.