« »
 
[]« Conversa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 546b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONVERSA
CONVERSA, Monacha. Mortilogium B. M. Andegav. :
iv. Non Junii obiit Domina Ermengardis Britanniæ Conversa. Nonis Febr. ob. Adenor Vicecomitissa Consoror nostra... viii. Idus Dec. ob. Lucia de Castro-Brientii Deo sacrata, et Agata de Vitreio Conversa et Monacha.
P. Carpentier, 1766.
Vel Mulier, quæ in extremis habitum religionis suscipiebat, vel quæ monachorum obsequiis erat addicta. Charta Simon. de Chavigniaco ann. 1210. ex Tabul. S. Crispini in Cavea Suession. :
Volo et concedo elemosinam, quam carissima mater mea, Conversa S. Crispini in Cavea, ob remedium animæ suæ contulit ecclesiæ supradictæ.
Vide Conversi in Conversio.
Conversæ, Mulieres, quæ a prava et dissoluta vita ad meliorem transeunt, vulgo nostris, Converties. Honorius Augustod.[] lib. 2. Gemmæ animæ cap. 242 :
Conversæ, quæ eumdem habitum (ac viduæ) gerunt, a Maria Magdalena formam sumpserunt.
Iis vero recludendis binæ olim exstitere domus Constantinopoli, prior a Justiniano M. exstructa, cui Μετανοίας, ὁμωνύμως τῷ ἔργῳ, seu Pœnitentiæ nomen imposuit, ut auctor est Procopius lib. 1. de Ædif. Justin. altera quam τὴν νέαν Μετάνοιαν vocat Theophanes anno 1. Heraclii, nostris, Maison des Repenties. De Utraque pluribus agimus in nostra Constantinopoli Christiana.
Conversa Uxor, Quæ cum mariti consensu Deo se dedicavit, in Concilio Arelat. II. cap. 3.