« »
 
CREDERE 1, CREDERE 2, CREDERE 3, CREDERE 4, CREDERE 5.
[]« 1 credere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 612c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDERE1
1. CREDERE, sine præsenti pecunia vendere, Gall. Vendre à credit. Charta Wilboldi Abb. de Translatione villæ Longiæ ann. 1138. tom. 2. Ampliss. Collect. Marten. col. 108 :
Qui vero carnes aut panem seu cervisiam vendent, Credent nobis xii. denarios, et venditor vini v. sol. ultra quos nobis Credere ex justitia non habebunt.
Vide Credentia 6.
P. Carpentier, 1766.
Croire, eodem intellectu, in Lit. remiss. ann. 1374. ex Reg. 105. Chartoph. reg. ch. 274 :
Pour ce que icellui Michiel lui respondi que en verité il ne lui pooit ce Croire, et que paier lui convenoit aus gens à qui il devoit ce que lesdis complices et bastard avoient despendu.
[]« 2 credere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 612c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDERE2
2. CREDERE, pro Concedere. Charta commun. Peron. ann. 1207. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 161. art. 18 :
Credimus autem et volumus ut nullus ex communia Peronnæ, vel res eorum, pro debito alterius arrestentur, de quo non fuerit debitor vel plegius.
[]« 3 credere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 612c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDERE3
3. CREDERE, vox forensis, Confiteri. Lit. remiss. ann. 1343. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 512 :
Primus est articulus, quod dicti rei (Joannes Saupin et Joan. ejus filius) et eorum quilibet sunt clerici et diu fuerunt et pro talibus se gesserunt et gerunt, et ita habiti sunt et reputati, et super hoc est publica vox et fama : Credit pater, Credit filius... Item quod dicti rei et eorum quilibet in hoc homicidium perpetrarunt, qui tanquam homicidæ [] sunt puniendi, et super hoc est publica vox et fama : non Credit pater, non Credit filius.
[]« 4 credere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 613a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDERE4
4. CREDERE, Timere, metuere, apud Murator. tom. 21. Script. Ital. col. 13 :
Quum nihil tale Crederetur.
Galli diceremus :
Comme on ne craignoit rien, ou comme on ne s'attendoit à rien de semblable.
Vide Sperare 2.
[]« 5 credere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 613a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDERE5
5. CREDERE, Desiderare. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7641 : Credidi, desideravi.