« »
 
DEFICERE 1, DEFICERE 2.
[]« 1 deficere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 041c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEFICERE1
1. DEFICERE, Destruere, Desfaire. Vita S. Mederici cap. 13 :
Interim venturus Pontem Carantonis, audivit quod quidam fur nocte furatus esset, et Defecisset pontem.
[]« 2 deficere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 041c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEFICERE2
2. DEFICERE, Cessare. Acta S. Abund. tom. 5. Sept. pag. 300. col. 2 :
Jubeat ergo clementia vestra ut Deficiant (Deos insultare) aut thura et libamina ponant Diis nostris.