« »
 
FINIUM 1, FINIUM 2.
[]« 1 finium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 503c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FINIUM1
1. FINIUM, Compositio inter litigantes. Pactum inter Alan. vicecom. de Rohan et ejus senescal. ann. 1255. ex Tabul. Blein. :
Item in omnibus Finiis, quæ fient a nobis, dictus Olivarius debet capere et habere suum servitium, scilicet de viginti solidis, duodecim denarios.
Vide supra in Finis 1.
[]« 2 finium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 503c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FINIUM2
2. FINIUM, Pagus, regio certis finibus limitata, nostris Fin. Charta ann. 1260. ex Tabul. S. Germ. Prat. :
Tertiam partem Finii ejusdem villæ
(de Joyaco). Libert. hominum de Grancey ann. 1348. in Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 69 :
Item qu'il puissent planter vignes et édifier en toute la fin de Grancey. Les fins de vostre recepte,
in Lit. ann. 1351. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 99. Vide Finis 4.