«
2 forale » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 544c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORALE2
2. FORALE. Wichbild. Magdeburgense art. 9. § 2 :
Idque signum hucusque servatur, ubi
civitates vel Foralia noviter fundantur.
Legendum puto,
Fortalitia,
munitiones, castra ; nisi
Foralia sint nundinæ, vel fora publica. Immo sunt, ut apparet e German.
wo
man neu stet baut oder Merkt macht.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Certe pro
Tributo quod ex
foris seu nundinis vel
placitis percipitur, occurrit in
Litteris Henrici Episcopi Leodiensis pro Monast. S. Huberti apud Marten. tom. 1. Ampliss.
Collect. col. 518 :
Confirmamus Deo et S. Huberto ... legalem donationem præfati
allodii, cum familia et omnibus ejus utilitatibus et appenditiis, scilicet terris cultis
et incultis, pratis, silvis, aquis, aquarumve decursibus et piscatura, banno, latrone,
Foralibus et placitis, absque venatione quam solummodo usibus meis propriis
retinui.
Cantatorium MS. ex Abbatia S. Huberti fol. 3 :
Cujus omnes
justitias, theloneum, bannum, comitatum, latronem, Foralia, vel cujuscumque placiti
questum vel querelas ex antiquo more potestativo jure obtinuit.
Apertius vero
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Forale Jus dicitur in Charta Ottonis II. Imper. pro Ecclesia Leodiensi ann. 983. apud Marten.
tom. 1. Ampliss. Collect. col. 332 :
Quicquid videlicet ex coemtione animalium, vel
ex omni genere tam vestium quam ferri et metallorum, vel ex reditu navium, vel ex omnium
commercio vectigalium, vel ex jure Forali, vel districto judiciali possit
provenire.
P. Carpentier, 1766.
◊ Tract. pacis ann. P. 1466.
inter Leg. Polon. tom. 1. pag. 214 :
Spondemus quod nulla telonea, deposita,
gabellas, Foralia, sive quascunque alias censuationes... imponemus de
novo.