« »
 
[]« Gentes » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 056b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENTES
GENTES, Homines, hominum multitudo. Litteræ anni 1413. apud Rymerum tom. 6. pag. ult. :
Dum tamen peregrini illi de amicitia nostra et Gentes laicæ existant.
Vetus Ceremoniale MS. B. Mariæ Deauratæ :
Elevat Sacerdos Hostiam et Calicem in quantum potest bene et dessenter totum insimul pro monstrando Gentibus,
id est, Populo astanti. Ibidem :
Cantantes predictum Planctum (B. Virginis, Stabat Mater) non possint videri a Gentibus, nec ipsi videant Gentes, ut securius possint cantare sine timore, quia forte videndo Gentes turbarentur. Gentes in hoc se cognoscentes et expertæ
, in Arresto Parlamenti Paris. ann. 1372. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 71. col. 2. Vide Gens.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gentes Compotorum, Magistri ceterique Judices regalium rationum. Litteræ Johannis Regis Franc. ann. 1352. apud Acherium tom. 10. Spicil. pag. 220 :
Mandantes dilectis et fidelibus Gentibus Compotorum nostrorum, Thesaurariisque nostris Parisius, et omnibus Receptoribus et Justitiariis regni nostri præsentibus et futuris, etc.