« »
 
ARUM, MALÆ, TAVILLÆ.
[]« Arum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 415a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARUM
ARUM, apud Occitanos, Territorium, forte pro Arvum. Tabular. Ecclesiæ Cadurcensis :
Breve divisionale, in ipso Aro, de ipsa villa quæ dicitur Roca.
Infra :
Cedo vobis vinea mea, quæ est in Aro de Cassanoles.
Tabularium Conchense in Ruthenis Ch. 9 :
Et alia condamina, quæ est in Aro Sagni : similiter in ipso aice, in villa Planiolas, casa dominicaria.
Ch. 11 :
Vel quantumcunque in ipso Aro visus sum habere.
Infra :
Similiter in pago Arvernico, in Aro quæ vocatur Rocolas.
Sic non semel feminini generis ibidem vox effertur. Ch. 35 :
Et ipsa res in pago Rotinico, in ministerio condadense, in Aro de Garzaguas, etc.
Ch. 127 :
In Vicaria Serniacense, in Aro, quæ vocatur, etc.
Vide Arva.
[]« Malæ » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 190c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MALAE
MALÆ, arum, Le pecore bianche. Glossar. Lat. Ital. Ms.
[]« Tavillæ » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 039c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TAVILLAE
TAVILLÆ, arum, Tavelles, in Glossar. Lat. Gall. ann. 1352. ex Cod. reg. 4120. Tæniolæ.