« »
 
HEDA, HITHA, MENICA.
[]« Heda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 179c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HEDA
HEDA, Hitha, Portus. Domesdei, in Descriptione terrarum Regis, Tarenfordiæ, in Comitatu Cantii :
Ibi sunt duo Hede, id est, portus.
Et tit. Chent. Episcopus Bajocens. Meletune, Heda de 20. sol. Ubi Spelmannus Hedam intelligendam censet de portu minori et minus celebri, et ex Saxon. hæð, Fovea, deducit. Ex hoc, inquit, Lamb-hit, Quenehit, Oxburg-hit. Monast. Anglic. tom. 2. pag. 142 :
De tota medietate Hithæ suæ apud Hengestesey, cum libero introitu et exitu, etc.
[]« Hitha » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 210b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HITHA
HITHA. Portus. Vide Heda.
[]« Menica » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 340c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENICA
MENICA, ita, Méningite. Dief.