« »
 
LIGNUM 1, LIGNUM 2, LIGNUM 3, LIGNUM 4.
[]« 1 lignum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 109c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIGNUM1
1. LIGNUM, Cippus, quo reorum colla et pedes constringuntur. Arator lib. 2. Hist. Evangel. :
....... tunc agmina raptim
Fustibus innumeris, eliso corpore Pauli,
Conveniunt, ubi carcer erat, quem sedibus imis
Includunt, comitante Syla, vestigia quorum
Ligno mersa cavo vinclis tenuere beatis.
Acta Martyrum Scillitanorum :
Detrudantur in carcerem, ponantur in Ligno in diem crastinum.
Paulinus lib. 5. de Vita S. Martini :
Ast alii sursum porrecti robora Ligni
Triste ministerium furioso corde parabant,
Ut caro distentis propere male pendula membris
Tortori laceros crucianda exponeret artus.
Vita S. Blasii :
Jussit eum in Ligno suspendi et cum ferreis pectinibus carnes ejus carminari.
Hist. S. Apollinaris Martyr. :
Apollinarem vero cum gravissimo pondere ferri jussit in carcerem horrificum claudi, et in Ligno extendi, et nihil ei ministrari, ut deficeret.
Sed his locis videtur pro Equuleo sumi. Ordericus Vitalis lib. 2 :
In interiorem carcerem missi sunt, eorumque pedes in Ligno constricti sunt.
Ἐν τῷ ξύλῳ δεδέσθαι, dixit Lysias Orat. 1. contra Theomnest. pag. [] 117. Joannes Diac. in Vita S. Josephi Hymnographi num. 22 :
Ὁ δὲ τῷ ξύλῳ τὸν πόδα ἐϰπιεζομενος, ϰαὶ τοῖς ϰλοιοῖς τὸν τράχηλον ϰαταϰαμπτόμενος, etc.
Ξύλον βασανιστήριον S. Basilio in S. Barlaam, et in Menæis 11. Novemb. in S. Theodoro Studita ; ϰολαστήριον ξύλον, 18. Novemb. in S. Zacharia Diacono. Vide Hesychium in ἐγϰαλοσϰελεῖς, et Dissert. 19. ad Joinvillam, Glossarium mediæ Græcit. in Ξύλον et supra in Cippus. Apud Bractonum lib. 3. de Corona cap. 25. § 1. in Ligno detineri, et in cippo, idem sonant. Gobelinus Persona in Cosmodromio ætate 6. cap. 69 :
Quendam laicum debitorem suum ab emunitate Monasterii SS. Petri et Pauli Paderborn. vi abstraxit, et eum ad domum suam ductum in Lignum detrusit, etc.
Adde cap. 82. Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Stock, col. 1746.
P. Carpentier, 1766.
Lignum, nude, Patibulum. Instr. ann. 1059. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 234 :
Unum ex eis (militibus) qui erat consanguineus meus, pependit in Ligno et occisit morte crudeli quasi cleptem.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lignum Latronis, Patibulum. Ratherius suo de Contemptu Canonum libro inscriptionem hanc præmittit :
Volumen perpendiculorum Ratherii Veronensis, vel visus cujusdam appensi cum aliis multis in Ligno Latronis.
Lignum Cadaveri humo condito superponere. Lex Bajwar. tit. 18. cap. 6. § 2 :
Quia aliquoties conspicimus cum cadaver humo immissum fuerit, et Lignum superpositum cunctis adstantibus, ut requiratur dominus cadaveris, et primus terram superjiciat.
Ex quibus eruitur Bajoarios cadavera non in locellis, sed nuda aut linteis involuta humo condidisse, ac postea lignum, id est, asseres superposuisse, antequam terra superinjiceretur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lignum Paschale, f. Buxus ita dictus, quod buxo pro palmis uti soleamus Dominica palmarum, vulgo Pâque fleurie nuncupata. Litteræ Geraldi Tornac. Episc. pro Monasterio Elonensi ann. 1152 :
Sylva adjacens villæ ex regia munificentia libera possessio est B. Amandi, quercus, malus, fagus, nespilus et Lignum quod vocatur Paschale, tali lege sub Abbatis potestate consistunt, ut neque ministeriali neque alicui liceat illa excedere.
L. Henschel, 1840–1850.
Ligna Ignacea, Cremia, alimenta ignis. Chart. ann. 1274. in Guden. Cod. Diplom. tom. 2. pag. 960 :
Inhibentes novellacionem, secacionem et omnem usufructum... annuentes eosdem Ligna tantum Ignacea cum moderamine secare.
[]« 2 lignum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 110a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIGNUM2
2. LIGNUM, Phaselus, vel Lembus : Legno Italis, et apud Joan. Villaneum lib. 7. cap. 69. 91. 93. lib. 9. cap. 61. et in Alfonsinis part. 2. tit. 25. leg. 7. Lenys, apud Raimundum Montanerium in Chron. Regum Aragon. cap. 131. et in Hist. Expugnat. Minoricæ f. 83. Cambro-Britannis Llon. Philippus Eystetensis in Vita S. Willibaldi cap. 36 :
Quidam volentes visitare limina B. Willibaldi, se conduxerunt in quodam Ligno, quod dicitur Lloze.
Germanis Floss est ratis. Walafridus Strabo in Vita S. Galli cap. 17 :
Illi navicula conscensa, totis nisibus ire festinantes, Ligno natatili profundi terram sulcante, nocte proxima pervenerunt ad Ducem.
Epistola Fr. Paschalis Minoritæ apud Waddingum ann. 1342. 10 :
ascendentes unum Lignum, per Mare nigrum, profecti sumus usque ad Chazariam.
Lignum cum quo navigabat, in Chronico Siciliæ tom. 3. Anecd. Marten. col. 29. Ligna navigabilia, ibidem col. [] 69. et 79. Ligna navalia armata, in Bulla Clementis VI. PP. ann. 1345. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 526. Utuntur passim Scriptores Italici, Tho. Archid. in Hist. Salonit. cap. 33. 36. Chronica Pisana ann. 1177. Statuta Venetor. lib. 6. cap. 68. Historia Cortusior. lib. 8. cap. 16. Joannes Carmessonus in Vita S. Petri Thomasii cap. 4. Charta in Probat. Hist. Franco-Byzantinæ pag. 11. Annales Genuens. tom. 6. Muratorii col. 303. 385. 389 401. 584. etc. Adde Statuta Arelat. MSS. art. 105. et 144. e Codice D. Brunet fol. 42. et 48. Statuta Massil. lib. 4. cap. 1. 6. 7. 16. et alibi passim ; Historiam Dalphin. tom. 2. pag. 278. etc. Lin, nostris, olim. Vetus Comput. Theobaldi de Chepoy ann. 1310. in Camera Comp. :
Quand Roqueford fu pris, Messire de Chepoy retint 2. galies et 1. Lin, quant les autres s'en allerent à Venise, pour ce que cil de Salonique armoient 5. Lins pour nous destourner les vivres.
Thomas Walsinghamus pag. 318 :
Duæ grandes galeiæ, et aliud genus ratis quod vocatur Line, et una bargia, et 7. balingariæ periclitatæ sunt ante villam de Collesa.
[]« 3 lignum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 110b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIGNUM3
3. LIGNUM, Ligneæ tabulæ in quibus descriptum est testamentum. Thryphonius lib. 37. Dig. tit. 4. leg. 19 :
Quod vulgariter dicitur liberis datam bonorum possessionem contra Lignum esse, etc.
Vide Cujacium lib. 11. Observ. cap. 14.
[]« 4 lignum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 110b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIGNUM4
4. LIGNUM, interdum nude, sæpius Lignum domini vel Dominicum, pro Crux. Stat. pro lanif. et pannif. ann. 1217. ex Reg. A. Cam. Comput. Paris. fol. 197. v° :
In Narbona vero... in parte dextra ejusdem primi capitis panni tenetur Lignum, id est, Crux duplex, in medio unius flos lilii.
Instr. ann. 1059. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 234 :
Cœnobium Loci electi, ubi mirificum habetur Lignum Dominicum, etc.
Inventar. ann. 1218. inter Probat. tom. 1. Hist. Nem. pag. 66. col. 1 :
Lignum Domini rotundum cum pede, et alia duo Ligna cum pedibus.
Charta ann. 1242. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 488 :
Unum calicem parvum argenti, et unum Lignum Domini, etc.
L. Favre, 1883–1887.
Lignum Domini II.
Thes. eccl. Claromont. an. 980. p. 39. in mus. arch. dép.