« 1 menda » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 339a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENDA11. MENDA. Chronicon Aulæ Regiæ cap. 23 : ![[]](img/image.png)
Curta et arta cum quadam Menda circa cubitum dependente, in tunica, quæ quasi auris circumvolat asinina, jam videntur plurium vestimenta.Ubi legendum puto Mencha, ex Gallico, Manche, id est, Manica, dependens a cubito.
![[]](img/image.png)

