« »
 
MORATUM, MORETUM 1, MORETUM 2.
[]« Moratum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 516b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORATUM
MORATUM, Potionis genus, f. ex vino et moris dilutis confectæ. Capitulare de Villis cap. 34 :
Vinum, acetum, Moratum, vinum coctum, etc.
Adde cap. 62. Henricus Huntindon. lib. 6. Hist. :
Singulis vasis vini, medonis, cervisiæ, pigmenti, Morati, siceræ, etc.
Perperam moraci, editum, apud Bromptonum ann. 1056. Vetus Pœnitentiale MS. Thuanum :
A vino, medone, cervisia, Morato, et carne... abstinere debes.
Vide veter. notit. ex cod. Sangerm. apud Guerardum post Irminon. pag. 305. Charta Richardi Abb. Fuldens. ann. circ. 1032. apud Schannat. pag. 250 :
Talentum piperis, sextarium Morati, sextarium aceti.
Vetus Poeta MS. e Bibl. Coislin. :
Moult ot bons vins et Morez.
Et moult fu li Quens honorez.
Infra :
Moult ont bons més et bon viez vins,
Et bons Morez et clarez fins.
P. Carpentier, 1766.
Gloss. Cæs. Heisterbac. in Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 671. col. 2 :
Moras, brabiren, homines nostri tenentur colligere ad faciendum Moratum, propter solennitates et infirmos fratres et magnos hospites.
Alia videtur ab ea potione, quæ More appellatur, in Lit. remiss. ann. 1412. ex Reg. 166. Chartoph. reg. ch. 282 :
Lequel Bertier faisoit taverne d'un beuvrage fait de miel et d'eaue, que l'en appelle More.
Vide Medo.
Moretum, Eadem notione. Statuta antiqua Canonicorum S. Quintini in Viromanduis :
Ad postmeridiem debet nebulas, et oblatas, et Moretum, et vinum.
Infra :
Ipso die post meridiem et nebulis et oblatis et Moreto cum duplis.
Rursum :
Et debet habere unusquisque privatus demi esteu de Moreto.
Supplem. Antiquarii :
Moretum, τρίμμα, ex variis herbis contusis edulium.
Antiquis haud ignotum.
[]« 1 moretum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORETUM1
1. MORETUM, Panni subfusci species. Concil. Trevir. ann. 1227. apud Marten. tom. 7. Ampl. Collect. col. 121 :
Præcipimus districte ut abbates et monachi, abbatissæ et moniales, nec mantella, nec surchotos portent de cetero, nec habeant pannos de nigra bruneta, nec de Moreto.
Rursum infra occurrit. Hinc perperam editum de Moreta ex alio itidem Trevir. Conc. ann. 1310. apud eumd. Marten. tom. 4. Anecd. col. 249. Matth. Paris ann. 1258 :
Venit enim Londinum cum 20. equitaturis, cujus familia collateralis 8. capis, videlicet 5. clausis et 5. manicatis de optimo Moreto superbivit redimita.
[]« 2 moretum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORETUM2
2. MORETUM. Potionis genus. Vide Moratum.