« »
 
MUNERARE 1, MUNERARE 2.
[]« 1 munerare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 547c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUNERARE1
1. MUNERARE, Honorare. Honore Principatus Muneramus, in leg. 3. Cod. Th. de Princip. agent. (6, 28.)
[]« 2 munerare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 547c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUNERARE2
2. MUNERARE, Munire, instruere, Gall. Garnir. Form. MSS. ex Cod. reg. 7657. fol. 43. r° :
Quemdam mantellum ipsius talis frezatum sive Muneratum certis mezalhetis argenti latenter accepit.