« »
 
MUTARE 1, MUTARE 2.
[]« 1 mutare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 561b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUTARE1
1. MUTARE, Falcones in domuncula, quæ muta dicitur, includere. Charta ann. 1425. apud Kennett. Antiquit. Ambrosden. pag. 559 :
John Mauduit... per serjantiam Mutandi unum hostricum domini Regis, vel illum hostricum portandi ad curiam domini Regis.
Vide Muta 3.
P. Carpentier, 1766.
Et curare. Reg. 58. Chartoph. reg. fol. 10. r°. ad ann. 1317 :
Item concessit Johanni Fouille officium Mutandi falcones regios in domo prædicta de Chastelayo.
[]« 2 mutare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 561b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUTARE2
2. MUTARE, pro Commutare, permutare, Gall. Echanger. Tabular. Rothon. :
Ecce dedisti in manu mea quod tenebas de abbatia S. Salvatoris ; nunc quære tuum sumptum, et fac quod tua hæreditas sit secundum legem et veritatem ac rationem, et ego Mutabo illam (terram) monachis, et tibi illam reddam.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Muer. Charta ann. 1240. in Chartul. S. Joan. Laudun. :
Je ou mi oir... Muerons ce serjant et meterons un autre pour garder ce bos.
Occurrit præterea in Lit. ann. 1402. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 514. Muablece, Inconstantia, in Chron. S. Dion. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 160 :
Il leur respondi que moult s'esmerveilloit de la légiereté et de la Muablece de leurs cuers.