« Nimius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 593b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NIMIUS
NIMIUS, in Scripturis sacris passim, ut et apud Auctores Ecclesiasticos, Magnus, ingens,
eximius, excellens, præclarus, validus. Sic Ephes. 2. 4 :
Deus autem, qui dives est in misericordia, propter NimiamS. Hieron. in Isaiæ cap. 66 :(Gr. πολλὴν)charitatem suam, qua dilexit nos, etc.
Sudore et labore Nimio ad ubertatem fructuum pervenitur.Petrus Damiani in Vita S. Romualdi n. 37 :
Erat autem prædictus ImperatorInnumera prætermitto, ne longior sim in re nota. Huc spectat vox Nimis pro valde passim usurpata in sacris Bibliis, sed et illud notum.(Otto III.)monastico Ordini valde benevolus, et Nimia circa Dei famulos affectione devotus.