« »
 
NOBILITER 1, NOBILITER 2.
[]« 1 nobiliter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 598c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOBILITER1
1. NOBILITER, Libere ab omni servitio. Arest. parlam. Paris. ann. 1390. ex Bibl. reg. :
Nobiliter et in francum allodium terram suam tenere.
Vide supra Nobilitas 2.
[]« 2 nobiliter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 598c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOBILITER2
2. NOBILITER, Large et copiose ; quo sensu Noblement dicimus. Charta Carol. Crassi ann. 886. tom. 9. Collect. Histor. Franc. pag. 346 :
Monachis in monasterio jam dictæ abbatiæ Deo famulantibus una refectio Nobiliter præparetur et honorifice exhibeatur.