« Obstipere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 023b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSTIPERE
OBSTIPERE, vel Obstipescere, Obstupere, seu instar stipitis rigescere, ut habet Mabillonius sæc. 3. Benedict. pag. 181. Fridegodus in Vita S. Wilfridi cap. 16 :
Et cap. 47 :Obstipuit, hæsitque loco temeraria latrix.
Sed et apud Plautum, Adstans Obstipuisti. Pseudo-Tertull. de Judic. Dom. cap. 11 :Obstipuere Patres hæc si forte comminiscentes.
Obstipuere quidem plures.