« »
 
[]« Patenta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 209a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PATENTA
PATENTA, ut Patens 1. Patente. In Cancellaria Ferdinandi II. Imperat. :
Comiti Johanni de Nassaux Patenta transmissa est.