« »
 
[]« Perpetualis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 279c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERPETUALIS
PERPETUALIS, Perpetuus, Gall. Perpetuel. Acta B. Joagnoli tom. 2. April. pag. 955 :
Ut de hujusmodi vero miraculo Perpetualis mentio habeatur.
Utitur Quintilianus lib. 2. cap. 14.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Perpetualiter, Perpetuo, Gall. Perpetuellement. Præceptum Caroli Mag. ann. 789 :
Partem prænominatæ regionis, videlicet Fresiæ..... Willehado Episcopo ejusque successoribus Perpetualiter delegavimus retinendam.
Charta ann. 1292. ex Schedis Præsidis de Mazaugues :
Recipiendos per eum et suos Perpetualiter in civitate Aquensi.
Occurrit passim.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Perpetuare, Sacramento firmare rem aliquam perpetuo se non facturum. Auxilii Libellus apud Mabill. tom. 4. Analect. pag. 613 :
Ergone absolutus, ut habuisset facultatem.... scandere ad primatum, quod ne fieret scripto juramentoque Perpetuaverat ?
Infra :
Quia æternum firmaverat
.