« »
 
PRUDENS 1, PRUDENS 2.
[]« 1 prudens » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 549a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRUDENS1
1. PRUDENS, nostri Preu, Bellicosus, armis et bellica virtute valens, apud Ludewig.[] tom. 3. Reliq. MSS. ex Hist. Palæstin. lib. 2. cap. 8 :
Nullus, ut puto, tot Prudentissimos milites nec ante vidit, nec videre ultra poterit.
Ibid. lib. 4. cap. 33 :
Tamdiu vero illi Prudentissimi viri, qui remanserant in muro, sufferebant eorum persecutionem, quamdiu alii qui subter castrum erant, foderent murum urbis.
Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Prudenter, pro Fortiter, viriliter, ibid. lib. 1. cap. 4 :
Tandem invenerunt Turcopolos et Pinzinacos dimicantes cum nostris, quos repente fortiter invaserunt, et Prudenter eos superaverunt.
L. Henschel, 1840–1850.
Prudens, Probus. Chart. ann. 660. in Alsat. Diplom. num. 1 :
Hildericus rex Francorum.... per consilium.... omnium Francorum Prudentium palatium nostrum inhabitantium, etc.
Suspecta fides hujus chartæ.
[]« 2 prudens » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 549b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRUDENS2
2. PRUDENS, Cognitione præditus, intelligens. Vetus Irænei Interpres lib. 2. cap. 20. num. 5 :
Enthymesis enim separata ab Æone, ipsa postea formata a Christo, dehinc Prudens facta a Salvatore, etc.
Adde lib. 3. cap. 12. num. 12.