« »
 
[]« Saiga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 273c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAIGA
SAIGA, in Lege Aleman. tit. 6. § 3. definitur
quarta pars tremissis, hoc est denarius unus. Duæ autem Saigæ duo denarii dicuntur
. Occurrit præterea in Lege Bajwar. tit. 1. cap. 3. § 1. tit. 4. § 2. tit. 8. cap. 2. § 3. 4. tit. 11. cap. 6. tit. 13. cap. 9. 10. tit. 16. etc. Charta Alamannica Goldasti 60 :
Friscinga Saiga valente.
Charta alia apud eumdem Goldastum tom. 3. Alammannicorum pag. 58 :
Censumque inde solvam singulis unam Saigam, in quocumque pretio potuerim. Saigata,
in Charta 67. apud eumdem.
Sagia, pro Saiga, in Capitul. ad Legem Alaman. cap. 33. Vide Saica 1.
Seiga, Eadem notione, in Charta donationis sub Carolo Pipini filio :
Quidquid in villa nuncupata... visus sum possidere,.... ad jam dictum Monasterium trado perpetualiter possidendum : in eam videlicet rationem, ut hoc ipsum ad me recipiam sub usufructuario tempore vitæ meæ perfruendi, censumque inde solvam singulis annis unam Seigam in quocumque pretio potuerim.
Seigit. Charta 60. inter Alamannicas Goldasti :
Hoc est de annona spelda modios 10. et de accina 20. et frisginga Seigit valenti.
Quod vero Vadianus de vocibus istis commentatur pag. 60. lib. de Monasteriis Germaniæ, nihili est.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Saiga vel Sagia Teutonibus serra dicitur, quam Germani hodie Sæge vocant, unde Schilterus in Glossario Saigam interpretatur denarium serratum [] olim Germanis maxime in usu, cujus Tacitus de Mor. Germ. cap. 5. meminit :
Proximi ob usum commerciorum aurum et argentum in pretio habent, formasque quasdam nostræ pecuniæ agnoscunt atque eligunt : inferiores simplicius et antiquius permutatione mercium utuntur, Pecuniam probant veterem et diu notam, Serratos bigatosque. Saiga,
alia notione, vide in Saga 4.