![[]](img/image.png)
SCITULUS, diminut. a Scitus, peritus, gnarus. Arnobius lib. 3. adv. Gentes :
Ut intervalla et numeros vocum conferant Scitulæ ac modulentur sorores. Forma scitula,id est, elegans, apud Plautum Rud. act. 4. sc. 1. Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Scitule, Eleganter. Puellæ Scitule ministrantes, apud Apuleium lib. 2. Metamorph.
et alibi.