« Sequaces » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 431b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEQUACES
SEQUACES, Hæredes, posteri, successores. Tradit. Fuld. lib. 1. trad. 3 :
Post obitum hanc rem vos et Sequaces vestri ulterius habere firmissimam habentes potestatem.Occurrit ibi crebrius. Vide Secutores.
P. , 1766.
◊ Seganciers et
parageurs, in Inquisit. ann. 1413. ex Chartoph. reg.Sequax, Sectator. Paulus Diac. lib. 1. Hist. Longob. cap. 26 :
Adde Regulam S. Fructuosi cap. 4. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. :Nam pinxit apte lineasVitæ sacræ Sequacibus.
Sequax, Enseignable.
Sequax, Obediens, apud Sidon. lib. 7. Epist. 17.
Sequacitas, Obsequium, observantia. Sidon. lib. 4. Epist.
11 :
Hinc etiam illi apud nos maxima reverentia fuit, quod non satis ferebat ægre pigram in quibuspiam Sequacitatem.Cyprianus in Vita S. Cæsarii Arelat. :
Tanta denique bona in se, largiente divina gratia, habuit, ut de audientium profectibus, et de discipulorum Sequacitate, et de virginum consecratione, ut non uno tantum sit merito coronatus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sequacitas. Celeritas. Idem Sidon. lib. 9. Epist. 9 : Tribuit et quoddam dictare celeranti scribarum Sequacitas saltuosa compendium, qui comprehendebant signis, quod literis non tenebant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sequaciter, Ordinatim. Arnobius adv. Gent. lib. 2. pag. 49 : Concludere acutissime syllogismos, ordinare Sequaciter inductiones suas, etc.