« Sertus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 441b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERTUSSERTUS, Situs, positus. Charta Caroli Calvi ann. 859. apud Marten. tom. 1. Anecd. col.
30 : ![[]](img/image.png)
Et terminat prædictus alodis de una parte ad molinos Gualampadi, qui sunt Serti in ripa Urbione.f. Sessi.
![[]](img/image.png)
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sertus, pro Insertus. Charta Casimiri Reg. Polon. ann. 1356. apud Ludewig. tom. 5. Reliq.
MSS. pag. 500 : Notum facimus quod dominus Carolus frater noster carissimus nobis litteras dedit infra Serti tenoris in hæc verba.

