« »
 
[]« Solum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 523a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLUM1
SOLUM, ut supra Solarium, Locus idoneus Solario ædificando. Testam. Tellonis Episc. Curiensis ann. 766. apud Mabill. tom. 2. Annal. Bened. pag. 709. col. 1 :
Item in Maile, agri, prada, Sola, orti cum pomiferis, etc.
Charta ann. 1043. ex Tabular. S. Victoris Massil. :
Id sunt casas cum Solis et superpositis et cum casalicibus.
Statuta Montispessul. ann. 1204. ex Cod. Colbert. 4936 :
Quicumque comparat domum vel Solum forte inædifficatum in Montipessulano, dat inde pro consilio quintam partem domino, hoc est si venditor habuerit de pretio c. solidos, dat emptor domino viginti quinque solidos.