« »
 
[]« Spurius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 565c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPURIUS
SPURIUS, Incerto patre natus, vox JC. nota. Occurrit præterea apud Apuleium lib. 6. Metamorph. in Hist. Cortusior. lib. 8. et alibi. Sed et adjective sumitur, ut apud Auson. Epist. 2 :
Spurii versus
, id est, incerti auctoris.
P. Carpentier, 1766.
Varias illius notiones profert Glossar. vetus ex Cod. reg. 7613 : Spurius, incerto patre, matre vidua genitus, quasi tantum spurii filius ; quia veteres muliebrem naturam Spurium dicebant. Spurius dicitur, qui de patre ignobili, et matre nobili est. Spurius, favonius dicitur, de nobili matre vel adulterino semine. Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Spurius, de patre nobili et de matre vili. Hinc Spurien a nostris metaphorice usurpatur, ut quid vile et contemnendum significent. Vide supra Emphyteosis.