« »
 
STABILIRE 1, STABILIRE 2, STABILIRE 3, STABILIRE 4.
[]« 1 stabilire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILIRE1
1. STABILIRE, Votum Stabilitatis in Monasterio emittere. Vide Stabilitas. Regula reform. Monast. Mellic. in Chron. ejusd. pag. 350 :
Si monachus sive peregrinus sive alius de licentia sui prælati supervenerit petens suscipi ad monasterium sub forma hospitis, fiat secundum cap. 61. Regulæ. Si autem intendat Stabilire, tunc diligenter conversatio ejus observetur.
[]« 2 stabilire » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILIRE2
2. STABILIRE, Ordinare, constituere, Hisp. Establecer, nostris alias Estaulir. Usatici Barcin. MSS. cap. 24 :
Si a vicecomitibus usque ad inferiores homines et milites, obierit quis intestatus et sine legali conditione suorum fevorum, erit licitum senioribus suis Stabilire illos fevos cum quibus voluerint de infantibus defuncti.
Charta ann. 1320. ex Chartul. 23. Corb. :
Ont recongnut qu'il ont fait et Estaully, font et Estaulissent leurs procureurs generaulx et especiaulx, etc.
Alia ann. 1323. ex Chartul. S. Vinc. Laudun.
Adams Chevrois de Laon guarde dou seel de la ballie de Vermendois à Laon Estaulit de par le roy
. Hinc Establi, qui vices alterius gerit, procurator, vulgo Commis, in Ch. ann. 1308. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 302. r°. col. 1 :
En tele condition toutevoies que lidiz Jaques ou son Establi puisse prendre et arrester les blez et les farines des baniers.
Unde Subestablir dicitur, cum procurator alterum procuratorem constituit. Lit. procurat. Mariæ Blesens. ducissæ Lothar. ann. 1348. in Chartul. 21. Corb. fol. 192. v° :
Donnons auctorité.... de Subestablir autres procureurs, etc.
Vide mox Stabilitare 3.
[]« 3 stabilire » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILIRE3
3. STABILIRE, Instituere, reditus assignare ad rem aliquam, Gall. Etablir, fonder. Necrol. MS. Heder. ad viij. Cal. Febr. :
Matildis Deo sacrata, quæ Stabilivit lampadem in officinis.
[]« 4 stabilire » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILIRE4
4. STABILIRE, Stabilita seu præsidio militari castrum munire. Comput. ann. 1383. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 51. col. 1 :
Notifficando eidem qualiter dominus de Cayslario intraverat Clerenciacum, et stabiliverat ipsum gentibus armorum.
Nostris Mettre Estable vel Establie, eodem significatu. Lit. ann. 1342. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 375 :
Donnons plein povoir et auctorité de mettre Estables de gens d'armes, de cheval et de pié en nos chasteaux.
Aliæ ann. 1374. tom. 6. earumd. Ordinat. pag. 106 :
Nous ne mettrons, ne souffrerons estre mis dedanz la ville aucunes gens en garnison, ne Establie.
Vide Stabilitare 1.