« »
 
[]« Tenebrare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 056b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TENEBRARE
TENEBRARE, Obscurare, tenebrosum faceré, Johanni de Janua. Tenebrare terras, Martiano Capellæ lib. 6. S. P. Chrysologus Serm. 74 :
O si nebulæ fumus mulieris Tenebrasset aspectum !
Lactantius lib. 4. cap. 19 :
Tenebrabitur dies lucis.
Guibertus lib. 1. de Pigneribus SS. cap. 1 :
Quid dicam de illis, qui nullis aliorsum testimoniis claruerunt, et ex eo quod scripturis qualibuscumque celebrari putantur, potissimum Tenebrabuntur ?
P. Carpentier, 1766.
Nostris Entenebrer. Vitæ SS. MSS. ex Cod. 28. S. Vict. Paris. fol. 2. r°. col. 1 :
Cil qui ont longuement demoré en chartre, ont les oelz Entenebrez et oscurs et ne poent veoir clerement.