« Vænalis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 232b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VAENALISVÆNALIS, f. Publicus. Vide supra Balneum vænale.
« Vænalis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 232b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VAENALIS
« 1 venalis » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 265b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENALIS1Vidit Theomacham..... Venalem in manu tenentem, ac silvas veloci cursu volucritantem.Adde cap. 27. At cap. 29. Trisulca lancea dicitur.
Item, in Dominicis diebus nullum fiat forum Venale de cetero, etc.
« 2 venalis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 265b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENALIS2Deferendo supra pugnum suum accipitrem sive avem Venalem.Dicitur præterea de animali, quod quis venari potest, in Charta Nic. Andegav. episc. ann. 1289. ex Chartul. priorat. de Guilcio fol. 59. r° :
Poterunt dictus prior et ejus successores et eorum servientes venari ad cuniculos et lepores et alia Venalia parva, cum voluerint.Vide Venaria et mox Venatilis.