« »
 
[]« Vinetarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 341c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VINETARIUS
VINETARIUS, Institor vinarius. Charta ann. 1226. apud Thomasser. in Biturig. pag. 83 :
Mercatores, panetarii, Vinetarii, carnifices et alii quicumque negotiatores, etc. Mercator vinetarius,
in Litteris Henrici V. ann. 1420. apud Rymer. tom. 9. pag. 868. Breve ann. 14. Edward. II. Reg. Angl. in Abbrev. Rotul. tom. 1. pag. 253 :
Quia datum est nobis intelligi, quod Vinetarii ejusdem civitatis (Londin.) et eorum tabernarii vina ad retalliam... vendentes, vina debilia et corrupta cum aliis vinis miscent, etc.
Vide Vinatarius.