1. ABARCA, Hispanis est quoddam calceamenti genus priscis illis sæculis, ac etiam præsentibus, repandorum calceolorum instar, ex caprina seu boaria pelle confectum, ad aspera et montosa loca per-agranda habile et aptum, proptereaque pastoribus ac rusticanis hominibus in montanis ipsis valde commune. Ab ejusmodi calceo cognomentum Abarcæ inditum tradunt Sanctio Navarræ Regi, qui regnum iniit anno 905. quod in illud primum venisset, indutus et calceatus, ac si esset pastor, ut est in Historia Pinnatensi. De Sanctio ita Lucas Tudensis :

Fecit sibi et suis militibus de coriis crudis et ligneis viminibus, rusticorum more, calceamenta, quæ vulgariter Avarcas et Baraliones vocant, et nocte Alpes Roscidæ-Vallis per nives transiit.

Vide Rodericum Tolet. lib. 5. de Reb. Hisp. cap. 22. Blancam. in Comm. Rer. Arag. et Sebast. de Cobarruvias in Thesauro linguæ Castellanæ, et infra Alpargates.

2. ABARCA, Alia notione, apud Jos. Moretum Antiq. Navarræ lib. 1. pag. 148. ex Archivo Olitensi :

Dono vobis talem forum qualem habent illos meos francos de Stella, ut vos et filii vestri et omnis generatio, vel posteritas vestra per sæcula cuncta, et illo villano de mea terra, vel infançone Abarca, qui venerit populare ad Olit, suas casas, et sua hereditate de retro habeat salvas.

Forte sic restituendum legendumque :

Et ille Villanus de mea terra, vel infanço Ab Carta qui venerit, etc.

Est autem infanço ab Carta seu de Carta Vitali Episcopo Oscensi,

Is cui immunitatem quam genus vel natura negavit, liberalitas ejus, cujus adstrictus erat servitio, concessit cum authentico instrumento

. Unde infancio de Carta seu a Carta. Vide Infancio post Infans.