ABBARRARE, vox Italica, proprie est Viam obsepire, intercludere, metaphorice vero idem quod Decipere, fallere, Gall. Tromper, duper ; unde Abbarraria, fraus, fallacia, Gall. Tromperie, fourberie. Stat. crimin. Riper. cap. 168. fol. 23. v° :

Si vero fuerit barrus, qui aliquem barraverit in communitate Riperiæ, vendendo dolose æs pro auro, vel gemmas seu jocalia falsa, vel aliquam aliam rem falsam, vel contrafactam, vel alio quovis modo Abbarrando, condemnetur in libris centum parvorum, et ultra puniatur in havere arbitrio dom. capitanei, inspecta qualitate facti et personæ Abbarratæ, et ulterius teneatur restituere passo damnum, et quicquid habuerit occasione dictæ Abbarrariæ.

Hinc aperta est vocis origo, nempe a Baro, Italis, fraudator, deceptor, Gall. Trompeur, pipeur. Vide Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi, col. 1150. v. Baro, et infra Barrare 3.