« Adaniare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 070a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ADANIARE
ADANIARE, Ostendere, probare. Judicat. ann. 796. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med.
ævi col. 312 :
Postea interrogabimus nos Petrus diaconus, Fiducia clericus, et Dondo scabini jam dictos Sotprandulo, Aspartulu clericus, et Perticausulu, ut si poterit Adaniare livertate sua, aut per chartulam, aut per testimonia vel possessionem juxta lege quidem : ipsi dixerunt, quod sua livertate adprovare poterit... Nec livertate nostra Adaniare non potemus.An respexit ad notam manumissionis formulam per denarium, ita ut legendum sit Adenariare ? Vide in Manumissio.